عصر ایران : قله دماوند که نمادی از ایران به شمار می رود، تا 200 سال آینده از جغرافیا به تاریخ منتقل می شود. این، نتیجه محاسبات دکتر اسماعیل کهرم، فعال و متخصص محیط زیست است
 

این استاد محیط زیست که در یک گفت و گوی زنده رادیویی شرکت کرده بود، با ابراز نگرانی از آینده قله دماوند گفت : معدن های «پوکه» سال هاست که پیکره دماوند را می تراشند و از بین می برند به گونه ای که در هر روز بین 500 تا 800 کامیون از کوه دماوند، پوکه می برند و باعث نااستواری این قله می شوند. ادامه این روند در دراز مدت، باعث از بین رفتن تدریجی دماوند خواهد شد
 

وی افزود : چراهای بی رویه نیز پوشش گیاهی دماوند را از بین می برد و موجب فرسایش خاک آن می شود. به علاوه اعزام مکرر گروه های چند هزار نفری به این قله، آسیب های متعددی را بر آن وارد می کند


کهرم تصریح کرد : بر اساس محاسباتی که انجام داده ام، اگر وضعیت نگهداری دماوند به همین شکل ادامه یابد و از جمله فکری به حال برداشت های کلان پوکه از این کوه نشود، ظرف مدت 200 سال، قله دماوند از بین خواهد رفت و ما چیزی بدین نام نخواهیم داشت
 

ابراز نگرانی این استاد محیط زیست راجع به سرنوشت قله دماوند در حالی است که سال هاست دوستداران محیط زیست، نسبت به برداشت های وسیع پوکه از معادن دماوند به ویژه در ارتفاعات بالا، هشدار می دهند ولی این روند همچنان ادامه دارد
 

پوکه، در ساختمان سازی به کار می رود و دماوند یکی از منابع این ماده معدنی است. با این حال، به دلیل ساختار خاک این کوه، که انسجام و چسبندگی ندارد، هر گونه فعالیت معدنی در آن که مستلزم حفاری های متعددی و راه سازی های وسیع برای رسیدن به معدن است، باعث ریزش تدریجی کوه می شود. این مساله در ارتفاعات بالاتر، نمود بیشتری دارد و خطرناکتر است
 

با توجه به ارزش اندک پوکه معدنی در برابر اهمیت قله دماوند، فعالان محیط زیست خواستار آنند که فعالیت معادن پوکه به ویژه در ارتفاعات متوقف شود؛ زیرا کنده شدن روزانه صدها کامیون از پیکر این کوه و ریزش های ناشی از آن، آینده ای جز تخریب گستره این قله و از بین بردن آن نخواهد داشت
 


تصاویری از دماوند، شاید یادگاری برای فرزندان ایران که 200 سال بعد خواهند آمد :